سفر به شمال و گیلان ، پاییز 97

متاهل بودیم ولی رخصت یه سفر مجردی رو گرفتیم

اونم چون یه متاهه اتیسمی همراه داشتیم

به مقصد ماسال راه افتادیم

یول بزرگ سفر کار خودشو از عوارضی اتوبان شروع کرد

قزوین یه رستوران خوب با پهلوون و چلو گوشت پر هزینه

بعد هم خیابون سپه اولین خیابان ایران و کلاه فرنگی و مسجد جامع قزوین

بعد ادامه دادیم به سمت رشت و توی بارون و ترافیک رسیدیم و یه خونه گرفتیم و صاحب خونه رفت خونه پدرزنش و ماهم دفتر مشق بچشو واسه کتابت استفاده کردیم. همسایه هاشون یکم خفن بودن.

صبحش راه افتادیم به طرف ماسال. ماسال هم بر خلاف تصور شهر بزرگی بود و توی ذهن ما ییلاقش نقش بسته بود.

رفتیم تا اون بالای بالا. واقعا یخ بسون بود. 

دیدیم خبری از جای خوب نیست برگشتیم پایین و بعد از دیدن چندتا کلبه ناامید پیچیدیم توی سراکه و این خونه رو دیدیم. آقای مرادی خیلی مرد خوبی بود. همسایشون که بقالی داشت زیر آب زن بود خخخ. 

خانمش که عجب آشپز خوبی بود. از بهترین ماهی هایی که توی عمرم خوردم. 

تا اینجای سفر اتیسمی ما خانمش که زنگ میزد و میگف چه خبر میگفت هنوز نبردم.

قسمت کشتن ماهی ها هم جالب بود.

هنوز گاهی هوای این خونه زو میکنم. با اون زیارت قشنگ و نقلی روبروش. دقیقا همون که توی فیلمها میدیدیم.

این چایی چقد بهم چسبید

بعد ماسال به طرف جنگل گیسوم. در کل لذت این سفر اینجا بود که به طرف دریا نرفتیم.

این دریاچه هم خیلی قشنگ بود.

توی ماسال هم یکی توی سرما جوگیر شده بود و میگف گرمه و میرفت توی ایوون میخابید و تا صب میلرزید

گاهی هم بیدارش میکردیم تا بازی کنیم ولی همه انصراف میدادیم خخخ

از امامزاده ابراهیم هم خیلی شنیده بودیم. رفتیم بطرفش. بدترین سوییتهایی که توی عمرم دیده بودم

البته سوییتهاش خشک بود خخخخ

 امامزاده ابراهیم ک خیلی مناسب نبود. توی مسیر برگشتش باغ آرامش رو دیدیم. گرون بود ولی محشر بود. به قول یکی یه محیط لاچرکی. با چراغهای نفتی.

چمخاله هم یه زمین فوتبال مجهز به توپ جمع کن پیدا کردیم. مسابقه هد و ضربه ایستگاهی. بعد اینجا هم رامسر یه شب یه سوییت خوب گرفتیم و نصف شب یهو بیدار شدیم و گفتیم بریم و بعد امضای عهد نامه خابیدیم .خخخخ

در آخر هم برگشت و غذای دلچسب آخر توی مهتاب